Rapport: Bepakt en bezakt.
Transportfietsen veroveren de steden. Maar kunnen ze de auto echt helemaal vervangen? Hoe redt een moderne pakezel zich in de dagelijkse gekte tussen kleuterschool, werk, boodschappen en vrije tijd? Een eigen experiment.
Voor mij betekende het rijbewijs de absolute vrijheid. In de achterlanden van de Eifel vormde een auto de sleutel tot een heel nieuwe wereld, die zonder auto moeilijk te bereiken was. Ik, Christian Pauls, redacteur bij het magazine MOUNTAINBIKE, woon nu 15 jaar in de grote stad, en ik vraag me af: kan ik helemaal zonder auto? Met een gezin, met twee kinderen?
De plattelandsjongen in mij betwijfelt het. Betwijfelt het zeer. Maar ik breng auto's vaak alleen nog in verband met overvolle straten, discussies over fijnstof, rijverboden. Ik raakte in de loop der tijd steeds meer ontevreden over automobiliteit. Maar er is een probleem: de fiets heeft in mijn woonplaats Stuttgart nog niet zoveel terrein gewonnen als in andere grote steden. Maar sinds er e-bikes, een groene burgemeester en een groene deelstaatregering zijn, krijgt deze ontwikkeling meer vaart. In de goede richting. Van het centrum van Stuttgart tot de omringende heuvels is het hoogteverschil 200 meter. Met een e-bike is dat geen probleem meer.
Daarom vraag ik me al een tijdlang af of het aanschaffen van een transportfiets de moeite waard is. Want dankzij de e-motor zou zo'n transportfiets toch ook bruikbaar moeten zijn in een stad met topografische uitdagingen. We moeten onze kinderen Matilda (4) en Emil (2) voortdurend van hot naar her brengen. Normaal gesproken doen we dat nog steeds met de auto. 's Ochtends naar de kleuterschool en het kinderdagverblijf. Die twee plekken zijn eigenlijk vrij gunstig gelegen langs mijn pendelroute. Maar ook de ritjes naar kinderturnen, voorschoolse muziekles en de grote boodschappen moeten worden uitgevoerd. Je wilt de kleintjes natuurlijk ook uitstapjes in de natuur bieden. En wie uiteindelijk de auto helemaal wil laten staan, moet ook aankopen bij de bouwmarkt e.d. met de fiets vervoeren.
Een uitdaging die ik wel aan wil gaan. In een eigen experiment. Als test. Lukt me dat echt? Opladen, klaar en weg. De collega's bij KARL hebben bij Riese & Müller een vervoersmiddel voor me besteld voor de komende maanden: de Packster 60. Met plaats voor twee kinderen, een Bosch e-aandrijving en een dikke 1000 wattuur accuvermogen zou die perfect geschikt moeten zijn voor de heftige klimpartijen rond het keteldal van Stuttgart. Allereerst: iedereen die nadenkt over de aanschaf van een transportfiets, zou er eerst een moeten uitproberen. Onze leen-pakezel kost maar liefst € 6928,40 - met veel accessoires. Over een dergelijke grote investering moet en kan geen beslissing genomen worden door zomaar uit een catalogus te kiezen. Alles moet passen. En dat kan alleen door uit te proberen.
@Björn Hänssler
Het eigen experiment
Met de motor van mijn nieuwe gezinswagen hoef ik als testredacteur van MOUNTAINBIKE niet lang kennis te maken, we kunnen het heel goed met elkaar vinden. De Bosch Performance Line CX met 75 newtonmeter is namelijk ook ingebouwd in veel e-mountainbikes. Hij is op de ongeveer 20 kg zware mountainbikes bijzonder betrouwbaar gebleken en is voelbaar een van de sterkste motoren op de markt. Dus kan hij ook overtuigen op een transportfiets van 40 kg, met een belading van maximaal 100 kg? En zijn onderdelen zoals het schakelsysteem en de remmen tegen het hoge gewicht opgewassen? Vragen die bij mij als tester direct opkomen, maar die in dit eigen experiment slechts van marginaal belang zijn.
Of hij geschikt is voor het dagelijkse en familiegebruik staat in eerste instantie voorop. Een klein voorwiel, een lange wielbasis, een grote houten kist - mijn twee kids inspecteren de transportfiets zorgvuldig. "Dat ziet er gezellig uit", merkt Matilda op als ze de rode zitbank in de houten kist bekijkt. Zonder al te veel overredingskracht kan ik hen er allebei inzetten voor een eerste proefrit. Langzaam til ik het zware gevaarte van de fietsstandaard.
"Best wel wankel", zegt Matilda over het gebeuren, terwijl ik ietwat krampachtig probeer de balans te behouden. Als je wegrijdt op vlak terrein, helpt het overigens om de motor op een laag ondersteuningsniveau aan te zetten. Dan schiet de fiets niet direct weg. Maar ik schakel al snel over op de turbomodus, en het ritje in de achtbaan kan beginnen. Emil begint direct te joelen van plezier. Maar Matilda is verdacht stil geworden. Ze geeft geen kik. "Matilda? Alles OK?" vraag ik. "Niet zo snel, papa!", flapt ze eruit, en ze klampt zich met beide handen vast aan de kist. En we reden nog niet eens 20 km/h - bij 25 wordt de motor hoe dan ook uitgeschakeld. Geen reden tot bezorgdheid, wat ik kan opmaken uit het aanhoudende gegiechel van Emil.
Het motto "Snelheid betekent veiligheid" geldt in het bijzonder voor dit soort transportfietsen. De 185 centimeter lange fiets is op hoog tempo zeer stabiel en laat zich gemakkelijk besturen. Hoewel men wel echt even moet wennen aan het wankele gevoel in stilstand. Bij mijn vrouw Johanna is de fiets, inclusief kinderen, in stilstand al eens omgevallen. Overigens zonder gevolgen. Ze zaten allebei stevig in de gordels en goed beschermd in de kist. Wat veiligheid betreft: dat onderwerp houdt me bezig sinds we de fiets hebben. Vooral als je, zoals zo vaak in Stuttgart, van het fietspad naar de weg moet uitwijken. De kinderen zitten een stuk voor je in de box - bij een auto noemt men dit de "kreukelzone". Voor mij toont dit des te meer aan dat in steden veel meer gedaan moet worden aan fietsveiligheid. Ik ben graag een pionier, maar niet tegen elke prijs. Dat je een pionier bent, blijkt ook uit de reacties van veel voetgangers, die blijven staan en ons bijzondere team verbijsterd nakijken. Misschien worden veel van hen gewoon blij van de stralende gezichtjes van de kinderen.
Fietsen maakt gelukkig. Vooral Emil vindt het zo geweldig dat hij me ondanks stromende regen op een ochtend zover kreeg om met de transportfiets te gaan, en niet zoals ik had gepland bij wijze van uitzondering mijn toevlucht tot de auto te nemen. Met dikke tranen roept hij steeds "ZJOEF, ZJOEF", en wijst op zijn fietshelm.
Nou goed dan, ik worstel me in mijn regenbroek en monteer snel de kinderkap. Maar bij het constante stijgen en dalen in Stuttgart kwam er toch een kleine teleurstelling naar boven. De Bosch motor is voor mij persoonlijk iets te zwak. Vooral met een zware belading, zoals bij een grote aankoop in de bouwmarkt, kom je op steile hellingen tot stilstand. De rest van de uitrusting is daarentegen top. Remmen, schakelen en ook het meegeleverde slot, evenals de verende voorvork - alles past perfect.
De transportfiets heeft ook een gunstig effect op mijn relatie met mijn vrouw. Boodschappen doen vind ik nu veel leuker, ik kan nu altijd direct voor de deur parkeren. Mijn vrouw neemt de fiets in plaats van de auto om de kids naar turnen te brengen. En ook langere uitstapjes in de natuur zijn twee keer zo leuk. Voor een leven met kinderen is de e-transportfiets een fantastische uitvinding. En de vrees die Matilda aanvankelijk had, is allang omgeslagen in enorm enthousiasme. Na meer dan 600 kilometer met de e-transportfiets geven we de Packster 60 met tegenzin terug. Dus nu eerst maar even sparen, want ik zou dus echt kunnen wennen aan een leven zonder auto.
Tips
6 Tips voor meer veiligheid
Als fietser bent u in het rijdende verkeer de zwakste deelnemer. Met deze tips kunnen uzelf en uw kinderen veiliger onderweg zijn op de transportfiets.
Helmplicht
Ook al is er in Duitsland geen helmplicht voor fietsers - ook niet voor kinderen - uw kinderen en uzelf zouden een helm moeten dragen. Ook als ze "alleen" op de laadvloer meerijden. En denk eraan: u bent het belangrijkste voorbeeld voor uw kinderen. Daarom: nooit op pad gaan zonder helm!
Zichtbare kleding
Draag voor zover mogelijk lichte of zelfs kleurrijke kleding. In de winter liefst met reflecterende strepen. Zorg dat ook de kinderen opvallende kleding dragen. Automobilisten houden vaak meer afstand als ze zien dat er kinderen aan boord zijn.
Bescherming tegen regen
Als u de transportfiets als vervanging van de auto gebruikt, heeft u voor regenachtige dagen een kap nodig voor de kids, en waterdichte kleding voor uzelf. Denk daarbij ook zeker aan uw voeten.
Bescherming tegen kou
Zorg in de winter voor een extra laag kleding voor uzelf en de kinderen, anders is de lol er al snel af. Vooral handschoenen en helmmutsen zijn voor alle fietsers en passagiers onmisbaar.
Veiligheid voor de bike
U hebt een heel goed slot nodig - want u wilt uw cargo-bike tenslotte ook veilig kunnen parkeren. Bestel voor zover mogelijk direct een vast geïntegreerd slot bij de fabrikant.
Veiligheid bij pech
Doe een pomp, gereedschap en passende banden en/of een reparatieset in een klein tasje en leg deze voor in de kist. Nog beter: plak een stuk klittenband in de kist, en naai de tegenhanger vast op het tasje. Zo kan het gereedschap niet heen en weer glijden. Mocht u dan eens pech krijgen, bent u er in ieder geval op voorbereid.
Helmplicht
Ook al is er in Duitsland geen helmplicht voor fietsers - ook niet voor kinderen - uw kinderen en uzelf zouden een helm moeten dragen. Ook als ze "alleen" op de laadvloer meerijden. En denk eraan: u bent het belangrijkste voorbeeld voor uw kinderen. Daarom: nooit op pad gaan zonder helm!
Bescherming tegen regen
Als u de transportfiets als vervanging van de auto gebruikt, heeft u voor regenachtige dagen een kap nodig voor de kids, en waterdichte kleding voor uzelf. Denk daarbij ook zeker aan uw voeten.
Veiligheid voor de bike
U hebt een heel goed slot nodig - want u wilt uw cargo-bike tenslotte ook veilig kunnen parkeren. Bestel voor zover mogelijk direct een vast geïntegreerd slot bij de fabrikant.
Zichtbare kleding
Draag voor zover mogelijk lichte of zelfs kleurrijke kleding. In de winter liefst met reflecterende strepen. Zorg dat ook de kinderen opvallende kleding dragen. Automobilisten houden vaak meer afstand als ze zien dat er kinderen aan boord zijn.
Bescherming tegen kou
Zorg in de winter voor een extra laag kleding voor uzelf en de kinderen, anders is de lol er al snel af. Vooral handschoenen en helmmutsen zijn voor alle fietsers en passagiers onmisbaar.
Veiligheid bij pech
Doe een pomp, gereedschap en passende banden en/of een reparatieset in een klein tasje en leg deze voor in de kist. Nog beter: plak een stuk klittenband in de kist, en naai de tegenhanger vast op het tasje. Zo kan het gereedschap niet heen en weer glijden. Mocht u dan eens pech krijgen, bent u er in ieder geval op voorbereid.
© by Motor Presse Stuttgart GmbH & Co. KG, 2019, Autor: Christian Pauls