Hallo Marko! Een paar maanden geleden plaatste je een foto van een Riese & Müller Multicharger Mixte op je Instagram. Het onderschrift luidde: “Onze nieuwe auto!” Herinner je je hoe het voelde toen je hem mocht ontvangen?
Het was gewoon geweldig! Ik heb hem samen met mijn gezin opgehaald. We zijn met de bus heen gereden en met de fiets teruggekomen. Het was zo cool en de kinderen waren echt blij. En gek genoeg voelde het niet raar - juist heel natuurlijk; het is net als 'gewoon' fietsen! Ik vond heel fijn hoe soepel het voelde.Dit is echt topkwaliteit. De overgang was naadloos: We kwamen thuis - en vanaf dat moment was de Multicharger ons standaard vervoermiddel.

Hoe verplaatsten jullie je dan voorheen?
Het begon allemaal met een niet-elektrische bakfiets in de herfst van 2020 en dat was dikke pret voor ons allemaal. Ik probeerde hem zo veel mogelijk te gebruiken, maar ik realiseerde me onmiddellijk de beperkingen: De kinderen werden te groot voor de bak en geen elektrische motor hebben hield in dat ik echt zin moest hebben om te fietsen en me telkens druk moest maken of ik wel de goede kleding droeg. Altijd weer vroeg ik me af: kom ik straks bezweet aan op kantoor?

Met andere woorden: je had een e-bike nodig!
Ja, er vonden veel spannende ontwikkelingen plaats op het gebied van elektrische fietsen en toen namen we het besluit: We gaan niet weer de auto gebruiken voor dagtochten, maar écht investeren in een e-bike. Ik heb eerst overwogen een soort Long John-cargo-bike te kopen. Maar omdat de kinderen nu wat groter zijn, was het logischer om ze met een Midtail als de Multicharger te vervoeren.

Waarom koos je voor de Multicharger?
Ik wilde een kwaliteitservaring. En hij viel op in zijn categorie. De geometrie is nog steeds vrij normaal, hij oogt en rijdt als een gewone fiets als ik geen kinderen vervoer, is hij veelzijdiger dan de bakfiets. Ik hield ook van zijn robuustheid om op grindwegen te rijden. In Slovenië is de fietscultuur erg gericht op het platteland en de bergen en het idee zo'n tocht te kunnen maken, beviel me erg. Om de bospaden te gaan verkennen.

Wat voor soort uitstapjes onderneem je in de stad?
Als ik ergens heen moet, is het bijna altijd per fiets. 's Ochtends breng ik mijn kinderen vaak naar de kleuterschool, daarna ga ik naar kantoor. Voor elke boodschap die ik moet doen neem ik de Multicharger, dat is simpelweg standaard. Mijn persoonlijke doel was om nooit meer met de auto door de stad te hoeven. En dat houd ik aardig vol.

Op één foto had je een mountainbike aan de zijlader van de Multicharger bevestigd. Wat was er gebeurd?
(lacht) Klopt, dat was de fiets van mijn zoon. Die had een onderhoudsbeurt nodig. Dat is nog een goed voorbeeld waar je normaliter de fiets in een auto zou laden. Het was een beetje een uitdaging om hem aan de Multicharger te bevestigen, omdat het bijna een normaal formaat fiets is. Ik moest het voorwiel eraf halen en ik heb hem aan de Safety Bar en de zijlader bevestigd en dat werkte redelijk goed.

Wat voor feedback krijg je als je met je Multicharger in de stad rijdt?
Alleen maar positieve feedback. De meeste mensen glimlachen als ze ons zien en sommigen merken nauwelijks dat het een cargo-bike is, omdat hij zo op een gewone fiets lijkt. Vaak vragen mensen me naar de actieradius van de accu. Dat is grappig en voor mij vooral een metriek uit de autowereld. Voor e-bikes gaat dat nauwelijks op omdat het moeilijk te meten is. Je voegt altijd wat kracht van jezelf toe en tot nog toe heb ik het nooit als een probleem ervaren. Ik laad hem meestal een keer per week op en ik rijd eigenlijk nooit zo lang of ver dat de accu leeg zou kunnen raken. Mensen lijken zich niet te kunnen voorstellen hoe het is om met een e-bike te leven.

Hoe zou je Ljubljana omschrijven?
Het is een geweldige stad om te fietsen. De stad heeft een ronde vorm, is tamelijk vlak en bestrijkt een zeer klein gebied. In zo'n 25 minuten fiets je van de ene kant naar de andere kant. Wat het weer betreft, het is niet al te regenachtig en de temperatuur is redelijk gematigd. Niet te heet in de zomer en in de winter heb je genoeg aan een muts en een jas. Dus het grootste deel van het jaar kun je prima fietsen. Maar de mensen hier denken nog steeds dat fietsen alleen iets voor mooi weer is.

Hoe zit het met de infrastructuur?
Ljubljana is een kleine stad en er zijn niet zo veel auto's, maar het is nog steeds een op auto's gerichte stad, zowel qua mentaliteit als qua stadsplanning. Er ontbreken een aantal belangrijke stukken infrastructuur. In sommige richtingen kom je moeilijk met de fiets door de stad. Van noord naar zuid gaat prima, maar van oost naar west is het moeilijker. Maar het is de laatste tien jaar veel beter geworden. En in de maanden voorafgaand aan de Velo-city-conferentie is er behoorlijk aan extra fietsinfrastructuur gewerkt. De zaken zijn aan het veranderen. Het is niet dezelfde positieve verandering die zich bijvoorbeeld in Parijs heeft voorgedaan, maar elke stad heeft zijn eigen tempo.

Waar zie je het meeste potentieel?
Voordat er meer fietspaden worden aangelegd, zou er parkeerruimte moeten worden weggehaald. Meestal is het gewoon handiger om de auto te nemen - of in ieder geval niet zo onhandig als het zou moeten zijn. Er wordt veel openbare ruimte en geld besteed aan het toegankelijk maken van de stad voor de auto, en als dat eenmaal een feit is, wordt pleiten voor bijvoorbeeld cargo-bikes best moeilijk. Het gaat niet over ruimte wegnemen van auto's. Het gaat over iedereen even veel speelruimte bieden. Auto's zijn immers nog steeds de standaard.

Hoe mensen zich het liefst verplaatsen, wordt vaak beïnvloed door de vervoerswijze waarmee zij zijn opgegroeid.
Ja, en kinderen zijn daar het beste voorbeeld van. Zo had ik eerder woorden met mijn oudste zoon, die twaalf jaar is. Het idee de auto niet te nemen,is bij hem nog niet helemaal geland. Op een dag haalde ik hem op van voetbaltraining met onze Multicharger en hij weigerde met me mee te rijden. Hij zei dat hij bang was dat zijn vrienden hem zouden pesten, omdat ze zouden denken dat we te arm zijn om ons een auto te kunnen veroorloven! Dus liet ik hem het bonnetje van de Multicharger zien, maar hij was niet echt onder de indruk - en dat had hij best wel mogen zijn! (lacht). Maar hij is heel blij dat hij naar de meeste plekken zelf kan fietsen en ik denk dat voor andere kinderen hetzelfde zou gelden - dat vraagt vooral om meer aanmoediging door hun ouders en een betere infrastructuur. Uiteindelijk speelt niet alleen vervoer een rol, het gaat om gemeenschap en milieu. In een auto kun je de mensen om je heen niet zien, maar op een fiets voel je je meer verbonden, je hoort geluiden, je kunt op elk moment stoppen. Dan besef je pas hoe ontmenselijkend de auto is.

Hartelijk dank voor dit gesprek, Marko!