Riese & Müller bouwt toch e-bikes – hoe kwamen jullie erbij om bomen te planten?
Sarah: Vijf jaar geleden werd duurzaamheid – of zoals wij het liever noemen: ‘verantwoordelijkheid’ – als basisprincipe in de bedrijfsstrategie van Riese & Müller opgenomen. Op dat moment hebben wij onze eerste klimaatbalans opgesteld – dus berekend hoe hoog de CO2-emissies zijn die wij als bedrijf produceren. Onze gebouwen zijn uiterst energie-efficiënt gebouwd, milieuvriendelijk handelen zit diep in het dagelijkse handelen van alle medewerkers verankerd en wij werken ook permanent aan de verkleining van onze ecologische voetafdruk, maar: onder de streep blijven er nog steeds emissies over die volgens de huidige technische en infrastructurele omstandigheden niet volledig kunnen worden geëlimineerd – hetzij direct ter plaatse in de productie of bijvoorbeeld binnen de transportlogistiek of de verdere voorgaande en navolgende stappen binnen de waardeketen voor onze e-bikes.

Normaal gesproken kiezen bedrijven in dergelijke gevallen voor een zogenoemde ‘klimaatcompensatie’ – dus de financiële ondersteuning van projecten die een bijdrage leveren aan klimaatbescherming – als compensatiebetaling voor de veroorzaakte CO2-emissies.

In de eerste boekjaren waarin Riese & Müller een klimaatbalans heeft opgesteld, deden wij hetzelfde. Wij hebben verschillende gecertificeerde, internationale klimaatbeschermingsprojecten ondersteund – met name projecten die naast een verlaging van de broeikasgasemissies ook de leefkwaliteit en gezondheid van de lokale bevolking verbeteren, bijvoorbeeld via de financiering van efficiënte kooktoestellen in het Mondiale Zuiden. Dat zijn waardevolle maatregelen voor de lokale bevolking en het milieu – maar voor ons en onze medewerkers in Duitsland, aan de rand van het Odenwald waren deze projecten vaak weinig transparant en niet altijd even concreet.

Wij vroegen ons daarom af: kunnen wij ook projecten hier ter plaatse in eigen land ondersteunen? Dat was in 2021 toen hier in onze bossen de klimaatverandering steeds zichtbaarder werd.

Zo kwamen wij in contact met HessenForst en kwamen we tot de conclusie: wij willen onze bossen helpen: met 10.000 klimaatstabiele jonge boompjes voor de herbebossing van de kale vlakten in de Darmstädter Wald.

Hoe gaat het nu met de bomen?
Lennart: In de drie bosgebieden heersen zeer uiteenlopende omstandigheden die de gezondheid en de groei van de bomen beïnvloeden. Terwijl zich de gebieden in Mühltal in de Bessunger Forst redelijk goed ontwikkelen, is het gebied Täubcheshöhle in het Weiterstädter Revier momenteel een zorgenkindje. De jonge bomen hebben het hier sowieso al zwaar, omdat hier vooral zandgrond te vinden is die het water slecht vasthoudt. Een andere uitdaging is de engerling, de larve van de meikever, die in de grond leeft en de wortels van de nieuw geplante bomen van onder aanvreet. Een groot deel van de jonge boompjes zal het waarschijnlijk niet redden – dan moeten we toch weer nieuwe bomen planten. Aangezien het gebied Täubcheshöhle met zoveel uitdagingen te kampen heeft, geldt de bosbedrijfsregeling hier niet meer.  Met name in dergelijke gebieden is de ondersteuning door sponsorings zeer waardevol, omdat HessenForst hierdoor over extra budgetten beschikt – zo kunnen de gebieden intensiever worden bewerkt om uit te groeien tot een gezond, stabiel bos voor de toekomst.