Mijn naam is Laetitia. Toen ik 27 jaar was, verliet ik Zwitserland met mijn fiets met één bestemming in gedachten: het Oosten. Zo heb ik ruim 40.000 km over de wereld gefietst. Tijdens mijn fietsreis werd ik fietsgids in China.

Elke dag werd ik sterker en kreeg het gevoel dat geen enkele berg me ooit kon tegenhouden. Ik had er nooit bij stilgestaan dat ik gezondheidsklachten zou kunnen krijgen. Maar dat was wel zo en de chronische pijn werd voor mij langzaam het nieuwe normaal. Tot de dag dat ik niet eens meer kon lopen... Ik moest mijn trouwe metgezel, de fiets waarmee ik de hele wereld over was gefietst, wegdoen.

Wat gebeurde er met mij? Zowel ik als de artsen wisten niet wat er aan de hand was, totdat er uiteindelijk een diagnose kon worden gesteld: spondyloartritis.

Spondy wat? Op de leeftijd van 34 jaar kwam ik erachter dat artritis bij mensen van alle leeftijden kan voorkomen en dat het een chronische, degeneratieve aandoening is die 1 op de 4 mensen treft.

Door acute ontstekingen in de gewrichten van mijn ruggengraat, heupen, nek, vingers enz. werd ik steeds minder mobiel en verdwenen mijn spieren als sneeuw voor de zon. Ik had elke dag last van stijfheid en pijn. De tijd verstreek en ik herkende mezelf niet meer. Nu ik niet meer kon fietsen of buitenactiviteiten kon ontplooien, moest ik leren om met deze nieuwe metgezel te leven: mijn ziekte.

Ik zocht naar mogelijkheden om de dingen waar ik van hield te kunnen blijven doen en om weer te kunnen fietsen, vooral omdat beweging essentieel is in de behandeling van artritis. Fietsen was een deel van mezelf geworden en ik wilde terug in het zadel. Maar na talloze pogingen moest ik me erbij neerleggen dat het niet meer mogelijk was.

Door al die jaren op reis had ik geleerd om me aan te passen. Ik besloot een e-bike uit te proberen. Dat bleek een sleutelmoment waardoor ik weer hoop kreeg. Ik kwam door de e-bike weer in beweging, won langzaam aan kracht, kreeg opnieuw zelfvertrouwen en keerde de tegenslag om in iets positiefs.

Sindsdien heb ik met mijn Charger al meer dan 24.000 kilometer in Europa afgelegd, een baan gevonden en ben weer onafhankelijk. Ik heb ook een project in het leven geroepen om mijn verhaal voor het voetlicht te brengen en het bewustzijn voor de aandoening te vergroten. Mensen met artritis van over de hele wereld namen contact met mij op en begonnen dankzij de e-bike ook weer met fietsen.

Wat mijn keuze betreft: ik wilde een e-bike waarop ik kon vertrouwen, omdat ik de fiets zwaar op de proef zou stellen. De bike moest geschikt zijn voor lange afstanden en uiteenlopende terreinen. En de ondersteuning moest constant aanpasbaar zijn afhankelijk van mijn gezondheidstoestand en de weersomstandigheden. Ik wist ook dat ik de fiets zwaar zou beladen. Uiteindelijk koos ik voor de Charger en ik ben erg blij met mijn keuze, omdat deze bike mij nog nooit in de steek heeft gelaten. Dankzij de betrouwbaarheid en kwaliteit van de onderdelen en de motor heb ik al 10 verschillende landen doorkruist en de fiets doet het nog steeds perfect.

De e-bike heeft mijn leven veranderd en ik ben zeer dankbaar dat deze technologie bestaat, want voor mij werkt hij als een medicijn!